Al de hele ochtend had Danny grappen uit lopen halen, ja hij was achterna gezeten, had verschillende waarschuwingen gekregen en zou uiteindelijk toch wel eindigen in een van de isoleercellen. Maar je leeft toch maar een keer, en dat kun je het beste op je eigen manier doen. En hij deed dat door grappen uit te halen in de kliniek voor zolang hij dat kon. En nu was hij op het punt dat hij bij de isoleercellen was en het geluid van getik te horen. Het was tegen een van de deuren, en aangezien hij daarstraks de sleutels van een van de bewakers mee had genomen, kon hij zo de deur openen.
Maar wat hij zag vond hij echter wel heel leuk om te zien. Een meisje van ongeveer zijn leeftijd zat tegen de muur zichzelf te vervelen. Toen het meisje vroeg of er iemand was, en hij eenmaal het slot open had gekregen melde hij zichzelf een soort van. “Er is iemand ja, de naam is Danny, Danny Baratheon. “ sprak hij en met een vriendelijke glimlach en stak zijn hand uit naar haar, als gebaar om haar omhoog te helpen. “ Blijkbaar heb je iets gedaan dat niet mocht, of wel?” hij greens, het was meer een scheve glimlach die aantoonde dat zij duidelijk ook niet de enige was die hier vaak zat. Hij keek naar de klok, die wat verder in de gang hing en concludeerde dat hij nog tien minuten had voor er een bewaker zou komen. “ Dus, wil je hier nog een hele dag zitten of ga je liever mee en de bewakers klieren?” hij greens weer even en ging buiten de deur staan, voor als ze naar buiten zou komen. Niet dat hij het zou verwachten, ze was waarschijnlijk zo’n braaf meisje dat nooit iets deed dat niet zomaar mocht en daar alleen nog maar werd gezet omdat ze bijvoorbeeld iets liet vallen ofzo.